forum sportowe dla wszystkich :: Przegląd tematu

Adam · Wysłany: Pią 13:19, 02 Lut 2007 Temat postu:

Wielki człowike wielki trener .Szkoda że muis patrzec z gury na to w jakim bagnie jest nasza piłka... tzn PZPN.Ale dobrze że osttanio to wszystko sie wydało..może to jego zasuga też?

Kedar** · Wysłany: Czw 16:04, 18 Sty 2007 Temat postu:

Oglądałem z nim kilka wywiadów i to był sympatyczny człowiek, no i sukcesy mówią same za siebie...

_-_16_-_ · Wysłany: Czw 8:42, 11 Sty 2007 Temat postu:

[*] Będie nam brakowało tego w spniałego trenera Sad

franeeek · Wysłany: Śro 21:40, 10 Sty 2007 Temat postu:

(*) dokładnie, to był WIELKI CZŁOWIEK I TRENER i za to należy się mu ogromny szacunek

!!HenrYKinG!! · Wysłany: Śro 17:20, 10 Sty 2007 Temat postu:

Napewno jest najlepszym polskim trenerem piłki nożnej.
Takie rzeczy osiągnąć to sztuka. Dzięki niemu nasza reprezentacja wygrała m.in Złoto olimpijskie w Monachium. Nie będe oryginalny w swojej wypowiedzi że to najlepszy trener polskiego sportu. [*]

robko · Wysłany: Śro 16:50, 10 Sty 2007 Temat postu:

Wielki człowiek i wielki trener. Najbardziej szanowałem go za skromność i fachowość.
To na pewno najlepszy trener w historii Polskiej piłki, ale może i całego sportu.
Ze swoją reprezentacją osiągnął bardzo wiele.
[*]

robko

Kazimierz Klaudiusz Górski (ur. 2 marca 1921 we Lwowie, zm. 23 maja 2006 w Warszawie), uznawany za najwybitniejszego trenera polskiej reprezentacji narodowej w piłce nożnej, honorowy prezes Polskiego Związku Piłki Nożnej. Zyskał powszechną popularność i uznanie jako trener po sukcesach polskiej reprezentacji w latach 70. XX wieku.

PIŁKARZ

Grał w piłkę nożną jako napastnik w zespołach: RKS Lwów, Spartak Lwów, Dynamo Lwów, Legia Warszawa. Nosił pseudonim boiskowy "Sarenka". Świetnie zapowiadającą się karierę piłkarską przerwały mu lata drugiej wojny światowej. Wystąpił w jednym meczu międzypaństwowym Polska-Dania [0-8] 26 czerwca 1948 (zagrał 34 minuty).

TRENER KLUBOWY

Ukończył kurs trenerski w Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego w Krakowie w 1952 roku oraz studia w Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu w 1980.

Trenował Marymont Warszawa (pierwsza samodzielna praca szkoleniowa rozpoczęta w 1954), trzykrotnie Legię Warszawa (1959, 1960-1962 i 1981-1982), Lubliniankę (1963-1964), Gwardia Warszawa (1964-1966), Łódzki KS (1973), greckie: Panathinaikos Ateny (1977-1978, Mistrzostwo Grecji), Kastorię (1979-1980), Olympiakos Pireus (1980-1981 i 1983, Mistrzostwo Grecji) i Ethnikos Pireus (1983-1985).

TRENER REPREZENTACJI

Szkolił reprezentacje Polski różnych kategorii: juniorów w latach 1956-1960, do lat 23 w latach 1966-1970 i pierwszą reprezentację narodową – w 1966 w składzie komisji selekcyjnej w 3 meczach i z wielkimi sukcesami w latach 1970-1976 (pierwszy mecz ze Szwajcarią w Lozannie 5 maja 1971). Z reprezentacją osiągnął historyczny sukces: zdobył złoty medal na Igrzyskach Olimpijskich w Monachium (1972), srebrny medal (3. miejsce) na Mistrzostwach Świata w RFN (1974) i srebrny medal na Igrzyskach Olimpijskich w Montrealu (1976). Prowadził reprezentację w 73 meczach, osiągając 45 zwycięstw.

DZIAŁACZ PZPN

Po zakończeniu kariery trenerskiej i powrocie do Polski od 1986 we władzach PZPN, od 1987 wiceprezes Związku, w latach 1991-1995 prezes, od 3 lipca 1995 prezes honorowy PZPN. Od 1976 członek honorowy PZPN.

RODZINA

Jego żoną była warszawianka Maria ze Stefańczaków (ur. 5 października 1919, zm. 22 kwietnia 2005), miał dwoje dzieci (syn Dariusz, ur. 1953, fotoreporter, związany m.in. z tygodnikiem "Piłka nożna"; córka Urszula, ur. 1956, trenerka łyżwiarstwa figurowego, zamieszkała w Grecji). Zobacz: sylwetka żony w książce wspomnieniowej Kazimierza Górskiego Piłka jest okrągła

Zmarł 23 maja 2006 po długiej i ciężkiej chorobie nowotworowej. Spoczął w grobie rodzinnym na Cmentarzu Komunalnym (d. Wojskowym) - Powązki.

NAGRODY I ODZNACZENIA

* Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (III klasa; 2 marca 1996)
* Złoty Medal Zasługi dla FIFA (15 lutego 2001) – najwyższe odznaczenie w światowej piłce nożnej nadane w Zurychu przez Seppa Blattera
* Medal im. dr. Henryka Jordana (2001)
* doktor honoris causa gdańskiej AWFiS (24 listopada 2003) – jako pierwszy przedstawiciel polskiej piłki nożnej
* Honorowy Obywatel Płocka 2004
* Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (II klasa; 3 marca 2006)
* Super Wiktor (24 marca 2006)
* Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski (I klasa; 2 czerwca 2006, pośmiertnie)
* Najwyższe odznaczenie Europejskiej Unii Piłkarskiej (UEFA) Order of Merit in Ruby (Rubinowy Order Zasługi) (14 grudnia 2006, pośmiertnie)